Het is voor ons alweer een half jaar geleden maar wat kijk ik er nog met veel plezier op terug: de kraamtijd! Ik heb hem mogen ervaren als de mooiste periode van mijn leven en daarom wil ik heel graag mijn ervaring met je delen. Gewoon omdat het leuk is om te lezen maar misschien ook wel omdat je er wat aan hebt voor jouw kraamweek!

Kraamzorg
Of je bevalling volgens het boekje is gegaan of er wellicht dingen anders zijn gelopen dan je vooraf had gepland, het is en blijft letterlijk een hele bevalling! Het is dan ook wel erg fijn dat je er hier in Nederland niet alleen voor staat bij thuiskomst. Je hebt recht op een x aantal uur kraamzorg. Een hulp aan huis die je zo’n 8 dagen ontziet. Althans, dat is de bedoeling.

Verdiepen in een kraamzorg doe je al vroeg in je zwangerschap. Door de overvolle agenda’s is het nodig om je voor de 16 weken al in te schrijven. Vaak doe je dat bij een kraambureau en weet je dus niet welke (vaak) dame je uiteindelijk zult treffen in je kraamweek.

Dit idee benauwde mij een beetje. Online las ik verschillende ervaringen en ook om me heen was niet iedereen lauter positief over de kraamzorg. De kans is natuurlijk aanwezig dat je geen klik hebt met je kraamzorg of dat zij hele andere opvattingen heeft dan jij. Ik kan me goed voorstellen dat dit een erg negatieve invloed kan hebben op je kraamtijd.

Ik besprak deze gedachte met mijn verloskundige. Zij wees ons op de website kraamzorg1op1.nl. Zie het als een soort datingswebsite maar dan voor zwangere en kraamverpleegkundige. ZZP’ers in de kraamzorg hebben op deze website een profiel waarop je informatie over ze vindt maar waar je ook reviews leest van eerdere vrouwen die zij hebben geholpen.

Wij troffen hier Nienke. Een schat van een vrouw die zó onwijs goed voor ons heeft gezorgd en mij mega goed heeft geholpen met de borstvoeding. Met 30 weken was ze al eens bij ons langs gekomen waardoor we elkaar al kende en toen we 11 september na een lange bevalling thuis kwamen was het heel fijn om een bekend gezicht te zien. Dikke tip!

Geboorteverlof (voor je partner)
Sinds 2019 heb je als werknemer recht op 2 weken geboorteverlof zodra je vrouw is bevallen. Volgende dikke tip, altijd nemen!!

In gesprek met vrienden die 9 maanden eerder ouders werden werd ons 1 ding op het hart gedrukt: NEEM DAT GEBOORTEVERLOF!

Hoewel Lars zelfstandig ondernemer is en dus niet onder de regeling valt heeft hij er toch voor gekozen om zijn agenda twee weken leeg te houden. En inderdaad, het was de beste keuze ooit.

Het is zo fijn om samen optimaal te kunnen genieten van de eerste momenten met je pasgeboren baby. Hoe cliché ook maar je zit echt helemaal in je ‘bubbel’. De tijd lijkt stil te staan en het enige waar je je druk om hoeft te maken is het genieten van dat kleine frummeltje tussen jullie in.

Je lijf
9 maanden lang is je lijf bezig geweest met het maken van dat mini mensje en nu ineens is je buik weer leeg. Leeg is overigens niet het zelfde als plat want dat kan nog wel een tijdje duren.

Ik ben in de avond van 11 september bevallen en heb in de dagen erna wat foto’s gemaakt die je misschien een beetje het idee geven hoe je buik weer terugvormt.

Hoewel ik er MEGA naaruit keek om na de bevalling weer op mijn buik te kunnen liggen viel dat flink tegen. Nergens op gebaseerd voelde het nog steeds zo onnatuurlijk om weer op mijn buik draaien. Sterker nog, ik vond mijn buik aanraken ook niet fijn. Een heel onbestemd gevoel wat ik niet goed onder woorden kan brengen.

Bloedverlies
Wellicht niet het meest frisse onderwerp maar ik kan ‘m niet overslaan. Ik las van de week dat de placenta die loskomt na de zwangerschap een wond achterlaat zo groot als een bord (waarvan je eet weet je wel). Mega dus!

Ik ben tijdens mijn bevalling weinig bloed verloren waardoor ik ook tijdens mijn kraamweek aardig gespaard ben gebleven. De eerste dagen gebruikte ik het grote kraamverband uit het kraampakket maar aan het eind van mijn kraamweek was dat overbodig.

Onze kraamhulp vertelde dat je niet zomaar maandverband kunt gebruiken omdat het plastic laagje uit het maandverband kan gaan broeien wat extra kans geeft op infecties. Ik ging daarom opzoek naar een versie zonder plastic en vond deze van Always. Ik voelde me zoveel beter zonder dat mega pakket in m’n onderbroek.

Dan nog even iets anders.. over onsmakelijk gesproken. Geur. Ik vertel je dit omdat ik hier nog al door werd verrast. Wel drie keer heb ik aan de kraamhulp en de verloskundige gevraagd of dit erbij hoort. Een wond laat nou eenmaal een geurtje achter, dat hoort erbij. Zolang niemand anders het in de kamer ruikt betekent het vaak niks ergs. Mocht de geur zo sterk worden dat de rest ’t ook ruikt, dan kan het zijn dat er nog het een en ander is achtergebleven in je baarmoeder en moet je dit laten checken!

Eten
9 maanden lang moet je aardig wat dingen laten staan. Laten het toevallig nou ook allemaal dingen zijn waar ik stapel gek op ben. Het was zo nu en dan dus echt even afzien. Ik droomde weg bij filmpjes op het internet waarbij vrouwen na hun bevalling nog in het ziekenhuis sushi bestellen. Maar… helaas. Net als het liggen op mijn buik waar ik zo naaruit had gekeken viel ook dit een beetje tegen. Doordat mijn maag zo lang klem had gezeten moest ik toen Elin eruit was echt weer even wennen. De eerste weken na mijn bevalling heb ik nog steeds erg weinig kunnen eten.

Maar hoewel ik nog even niet aan sushi moest denken waren er gelukkig genoeg andere dingen waar ik mijn buikje in de kraamtijd mee heb gevuld. De witte bolletjes filet american waren niet aan te slepen en bij ieder bezoek kwam er een borrelplank op tafel maar was de fuet voor mij!

Borstvoeding & geboortegewicht
Meteen na de geboorte ben ik begonnen met het geven van borstvoeding. Elin hapte goed aan en het voelde zo natuurlijk. Met de juiste begeleiding van de verloskundige en uiteindelijk de kraamzorg had ik echt het idee dat het lekker liep! Het lastige bij borstvoeding is echter dat je natuurlijk niet precies weet wat je kindje binnen krijgt.

Ik denk dat het dag 3 van de kraamweek was. Het is normaal dat kindjes eerst wat afvallen maar rond de 10% wordt het gevaarlijk, dan moet er worden ingegrepen. Hoewel het de eerste dagen wel mee viel legde de kraamzorg haar deze ochtend op de weegschaal en kwamen we na de berekening tot de conclusie dat ze rond de 9% gewichtsverlies zat. Anders gezegd, mijn borstvoeding liep toch niet zo lekker als ik dacht.

We besloten Elin in eerste instantie bij te voeden met kunstvoeding en Lars is direct naar de thuiszorgwinkel gereden om een groot kolfapparaat te halen. Door Elin iedere voeding eerst 20 minuten aan de borst te laten drinken en vervolgens nog 10 minuten extra bij te kolven hoopte we mijn melkproductie op gang te krijgen. Door het velen kolven was er na die ene keer al geen kunstvoeding meer nodig maar kon Elin bijgevoed worden met mijn melk. Dit deden we doormiddel van zogenaamd ‘finger feeden’. Op deze manier boots je het zuigen op een tepel na en zo voorkom je dat het kindje went aan de fles en uiteindelijk de borst weigert.

Dit proces heeft 48 uur geduurd. Het was pittig. Mijn tepels deden zeer en ik HAATTE dat kolfapparaat. Ik vond het zo’n verschrikkelijk ding. Ik voelde me net een koe. Maar achteraf gezien ben ik zo extreem blij dat ik heb doorgezet. Ik geef ondertussen dik 6 maanden borstvoeding, Elin is haast nooit ziek, mijn productie is perfect en ik heb nog nooit last gehad van kloven of ontstekingen. Ik ben heel dankbaar dat de mensen om mij heen mij er doorheen hebben gesleept en dat we met zijn alle hebben gezorgd dat ik nog iedere dag geniet van mijn lieve meisje aan de borst.

De eerste keer naar buiten
Het bijvoeden en ploeteren met dat kolfapparaat werd na een week beloond: Elin was op geboortegewicht en dat betekent dat we met een gerust hart naar buiten mochten! Althans, gerust hart…?

Ik vond het zó wennen haha. Achteraf lig ik hierom in een deuk maar ik vond het maar niks. Auto’s reden te hard vond ik, niemand lette voldoende op. Hadden ze dan niet door dat hier zo’n klein mini meisje in de wagen lag?

Kraamtranen
Ik kon me er niets bij voorstellen maar als het eenmaal zo ver is komen en gaan ze. Je houdt het niet tegen. De kraamtranen.

Ze kwamen vooral als ik alleen was, met haar in mijn armen. Het besef hoe inmens gelukkig ik was, hoe erg ik naar haar had verlangd en hoe prachtig ze was. Vooral als ik in haar ogen keek kon ik de tranen niet tegenhouden. Dit mini mensje heb ik gemaakt!!

Naast de tranen vol liefde waren er ook tranen omdat ik het moeilijk vond. Het kolven, de verwachtingen. Ik was snel overprikkeld en wilde het liefst gewoon voor altijd in onze bubbel blijven. Toch ging het leven gewoon door en ook dat hoorde erbij.

Ik kan nog wel uren doorkletsen over deze periode. Het was met recht de mooiste tijd van m’n leven en die gun ik iedereen.